Bolivia & Noord-Chili
Door: Justin
27 Oktober 2010 | Argentinië, Salta
Trouwe volgers van onze weblog, jullie hebben al even niets van ons gehoord... maar geen bericht is goed bericht!
De indrukken van Peru nog amper verwerkt zijn we doorgegaan naar ons volgende doel: Bolivia.
Eerste stop was Copacabana, een plaatsje aan het Titicacameer, het hoogstliggende en grootste meer in Zuid-Amerika. Eerst een hotel aan het meer gezocht dat er goed uitzag. Deze uiterlijke grandeur bleek echter als een oude dame met veel make-up: geen warm water, geen verwarming en geen faciliteiten whatsoever. Maar goed na 3 maanden backpacken kijk je niet zo nauw meer naar dat soort dingen. één dag Isla del Sol bezocht, een eiland op het meer dat volgens de oude Inka´s de geboorteplaats is van de wereld zoals wij die kennen. Verder bleek Copacabana niet heel veel te bieden dus door naar onze volgende stop: La Paz, de hoofdstad van Bolivia.
La Paz blijkt het tegenovergestelde te zijn van Copacabana: 5 dagen feesten, brak op bed liggen en veel mensen leren kennen later kunnen we zeggen dat we niet heel veel van La Paz hebben gezien behalve ons hostel en clubs. Het hostel waar we verbleven is berucht onder veel backpackers in Zuid-Amerika: een eigen Irish Pub, goedkoop eten en drinken etc. We hebben nog wel de energie weten op te brengen om de witchmarket te bezoeken (waar ze dingen als gedroogde Lamafoetussen verkopen) en het cocamuseum.
La Paz achter ons latend zijn we op weg gegaan naar Potosí, een plaats die bekend staat om zijn grote oude zilvermijn. Een bezoek aan deze mijn kon dan ook niet ontbreken! Voor ons bezoek eerst inkopen gedaan. Op het boodschappenlijstje stonden geschenken voor de mijnwerkers: sterke drank, een zak vol cocabladeren en een paar staven dynamiet. De mijn zelf was een hele ervaring: 3 uur kruipen door nauwe, stoffige gangen, zelf stenen opblazen met dynamiet en wegspringen voor mijnkarrtjes vol met puin. Indiana Jones had er van gesmuld.
Na Potosí op naar onze laatste bezienswaardigheid in Bolivia: de zoutvlakten van Uyuni. Deze zoutvlakten zijn de grootste ter wereld (oppervlakte ongeveer 1/3e van NL). Drie dagen met een groep van zes in een jeep over en rond de zoutvlakten getrokken. ´S nachts geslapen in hotels die van zout gemaakt waren en veel kaartspelletjes gespeeld (natuurlijk met wat drank om warm te blijven aangezien het ´s nachts -10 was en er geen verwarming was). Ook een aantal lagunes in verschillende kleuren gezien. Verder nog in alle vroegte een geiserveld bezocht en daarna opgewarmd in natuurlijke hotsprings van 35 graden.
Aan het einde van deze tocht zijn we afgezet bij de grens met Chili. In Noord-Chili hebben we San Pedro de Atacama bezocht, een supertoeristisch maar erg mooi plaatsje dichtbij de Atacama-woestijn, de droogste plek op aarde. Hier hebben we een excursie gedaan waarbij we hebben gesandboard van een duin van 50m hoog en hebben we een vallei bezocht die veel weghad van een maanlandschap.
Vandaag de grens over gegaan naar Argentinië. We zitten nu in Salta, en jullie zullen de verhalen van hier en verder weer lezen in ons volgende bericht!
Groetjes en tot snel,
Guido en Justin
De indrukken van Peru nog amper verwerkt zijn we doorgegaan naar ons volgende doel: Bolivia.
Eerste stop was Copacabana, een plaatsje aan het Titicacameer, het hoogstliggende en grootste meer in Zuid-Amerika. Eerst een hotel aan het meer gezocht dat er goed uitzag. Deze uiterlijke grandeur bleek echter als een oude dame met veel make-up: geen warm water, geen verwarming en geen faciliteiten whatsoever. Maar goed na 3 maanden backpacken kijk je niet zo nauw meer naar dat soort dingen. één dag Isla del Sol bezocht, een eiland op het meer dat volgens de oude Inka´s de geboorteplaats is van de wereld zoals wij die kennen. Verder bleek Copacabana niet heel veel te bieden dus door naar onze volgende stop: La Paz, de hoofdstad van Bolivia.
La Paz blijkt het tegenovergestelde te zijn van Copacabana: 5 dagen feesten, brak op bed liggen en veel mensen leren kennen later kunnen we zeggen dat we niet heel veel van La Paz hebben gezien behalve ons hostel en clubs. Het hostel waar we verbleven is berucht onder veel backpackers in Zuid-Amerika: een eigen Irish Pub, goedkoop eten en drinken etc. We hebben nog wel de energie weten op te brengen om de witchmarket te bezoeken (waar ze dingen als gedroogde Lamafoetussen verkopen) en het cocamuseum.
La Paz achter ons latend zijn we op weg gegaan naar Potosí, een plaats die bekend staat om zijn grote oude zilvermijn. Een bezoek aan deze mijn kon dan ook niet ontbreken! Voor ons bezoek eerst inkopen gedaan. Op het boodschappenlijstje stonden geschenken voor de mijnwerkers: sterke drank, een zak vol cocabladeren en een paar staven dynamiet. De mijn zelf was een hele ervaring: 3 uur kruipen door nauwe, stoffige gangen, zelf stenen opblazen met dynamiet en wegspringen voor mijnkarrtjes vol met puin. Indiana Jones had er van gesmuld.
Na Potosí op naar onze laatste bezienswaardigheid in Bolivia: de zoutvlakten van Uyuni. Deze zoutvlakten zijn de grootste ter wereld (oppervlakte ongeveer 1/3e van NL). Drie dagen met een groep van zes in een jeep over en rond de zoutvlakten getrokken. ´S nachts geslapen in hotels die van zout gemaakt waren en veel kaartspelletjes gespeeld (natuurlijk met wat drank om warm te blijven aangezien het ´s nachts -10 was en er geen verwarming was). Ook een aantal lagunes in verschillende kleuren gezien. Verder nog in alle vroegte een geiserveld bezocht en daarna opgewarmd in natuurlijke hotsprings van 35 graden.
Aan het einde van deze tocht zijn we afgezet bij de grens met Chili. In Noord-Chili hebben we San Pedro de Atacama bezocht, een supertoeristisch maar erg mooi plaatsje dichtbij de Atacama-woestijn, de droogste plek op aarde. Hier hebben we een excursie gedaan waarbij we hebben gesandboard van een duin van 50m hoog en hebben we een vallei bezocht die veel weghad van een maanlandschap.
Vandaag de grens over gegaan naar Argentinië. We zitten nu in Salta, en jullie zullen de verhalen van hier en verder weer lezen in ons volgende bericht!
Groetjes en tot snel,
Guido en Justin
-
27 Oktober 2010 - 07:49
Ingeborg:
Toen wij in Azië waren zei iedereen: je moet echt eens naar Bolivia. Nu snap ik waarom als ik die foto's zie! Super! -
27 Oktober 2010 - 11:48
Floortje:
Wauwwwwwwwwwwwwwwwww ! :D& Die foto op ijsvlakte met reflecterende zonnenbril is echt vettttttttttttttttt! -
27 Oktober 2010 - 12:47
Daan:
ziet er weer mooi uit! nog mijnwerkers gered? -
27 Oktober 2010 - 13:58
Roy:
Nais! -
28 Oktober 2010 - 05:56
Serge:
Potverdomme kerels, dat ziet er prachtig uit allemaal! En jullie zouden zo reisboeken kunnen schrijven, erg vermakelijk!
Geniet nog van alles! Wanneer komen jullie eigenlijk weer terug?
Ciao uit Sydney, Serge -
30 Oktober 2010 - 19:11
Tante José:
Ha lieverd(s),
Dank je wel voor jullie prachtige reisverslag, en prachtige foto's, zoals gebruikelijk lees ik het oma voor die geweldig mee geniet van jullie avonturen. (en de dagen aftelt)Hier is de herfst rustig en stil en dit weekend wordt de klok 1 uur teruggezet. Is dat bij jullie ook? Verder geen nieuws onder de zon, als die al schijnt.
Dikke kus van tante José -
01 November 2010 - 11:41
Nellie Elemans:
Hoi Jukje en Guido,
In Afrika niet zo veel gelegenheid gehad voor het internet. Nu net thuis heb ik genoten van jullie recente verslagen en foto's. Geweldig !!! Wat hebben jullie veel mooi's te zien gekregen en wat hebben jullie enorme prestaties geleverd met het beklimmen van de vulkaan en van de bergen rondom Machu Pichu. Oma zal wel griezelen van de hoogtes op de foto's van MP met al die zeer hoge trappen zonder afrasteringen. De foto's van de natuur zijn allemaal heel erg imposant. De foto van de vleermuis vond ik heel speciaal en die van de regenboog prachtig. Geniet de komende tijd ook met volle teugen van
al het mooi's dat jullie nog te zien krijgen.
Dikke kus, mama -
08 November 2010 - 13:11
Oma:
Lieve jongen,
Zo ver weg en toch zo dichtbij dankzij de techniek. Van je moeder, tante Jose en tante Ria weet ik waar mijn jongens over de wereld zwerven. Het is niet te geloven als ik leest wat jullie allemaal meemaken.
Je beklimt de bergen alsof het een peuleschilletje is. Bedankt voor je mooie kaart, mijn dag kon niet meer stuk. Ja Justin, oma telt de dagen af wanneer ik je van Schiphol op kan halen, ik verheug me er op!
Oma houdt veel van je en wenst je nog fijne dagen.
Veel liefs en een dikke kus!
(ook van tante Ria)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
